عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
کاکتوس قورباغه ای
مشخصات: اسم علمی این گیاه Stapelia ، از خانواده Asclepiadaceae میباشد. این جنس بومی آفریقای جنوبی است، ساقه آن خوابیده و شاخه هایش چهار گوش، بالدار یا دندانه دار و بدون برگ است. این گیاه گلها كرك دارد و بزرگی دارد كه به شكل ساره دریایی و به رنگ زرد، خرمایی و ارغوانی هستند. گلها از مرداد تا مهر در انتهای شاخه ها ظاهر می شوند و بوی بدی دارند سیستم ریشه ای این گیاه طوری است كه می توان آنها را در گلدان هایی كه عمق زیاد ندارند پرورش داد. تعویض گلدان هردو سال یكبار صورت می گیرد. در زمستان به گیاه گل قورباغه ای آب كمی می دهند و آن را در10 درجه سانتیگراد نگاه داری می كنند.
مراقبت: گل قورباغه ای به نور زیاد، حرارت معمولی تا زیاد، آبیاری اندك، هوای خشك، وخاك قلیایی احتیاج دارد.
کود: كود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان 3 گرم درلیتر، هر سه هفته یكبار، از فروردین تا شهریور، مصرف كرد.
خاک: مخلوطی از خاك باغچه با كمی تورب برای رشد و نمو گل قورباغه ای مناسب میباشد.
ازدیاد: گل قورباغه ای را از طریق كاشت بذر در اواسط بهار تكثیر می كنند. بذرها را در سینی بذر، حاوی كمپوست مخصوص گیاهان گوشتی بكارید و دردمای 20 تا21 درجه سانتیگراد نگاه دارید. نهالهای بذری در 2 هفته رشد خواهد كرد. این گیاه را از طریق قلمه گیری یا تقسیم بوته هم می‌توانید تكثیركنید. زمانی كه گیاه رشد كافی كرده و به شكل انبوه در می آید، در اواخر بهار، به آرامی ساقه هایی را ازگیاه جدا كنید و سعی نمایید این ساقه ها همراه ریشه باشد. سپس آنها را در گلدانی با قطر دهانه 6 تا 9 سانتیمتر حاوی كمپوست گیاهان گوشتی و كاكتوس بكارید. خاك را نسبتا مرطوب نگه دارید. قلمه های ساقه ای را نیز از اوایل تا اواسط تابستان، با یك چاقوی تیز، از پایه مادری جدا كنید. سپس آنها راچند روزی كنار بگذارید تا در محل برش ساقه كال تشكیل شود، آنگاه آنها در گلدانی با قطر دهانه 6 تا 9 سانتیمتر حاوی كمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و كاكتوس بكارید.
********************
استاپلیا - Stapelia leendertziae
استاپلیا
خانواده : Asclepiadaceae (Apocynaceae) (Milkweeds family)
نام علمی : Stapelia leendertziae N.E. Br., 1910
کشور مبداء : ترانسول - آفریقای جنوبی
نام عمومی: زنگ سیاه، گل ستاره. مارون جام ستاره دریایی، ستاره دریایی چین و چروک جام، ابلق گل.
گل های بزرگ به رنگ ارغوانی تیره و مشخصه لوله های گل طولانی.
گیاهیست خزنده که به دنبال چسبیدن به چیزی ( سطح خاک) میباشد.ساقه های این گیاه سبز کمرنگ وکمی مایل به قرمز میباشد. ساقه چهار گوش این گیاه باعث میشود که انبساط و انقباض در اثر کم ابی را بدون آسیب تحمل نماید. گلهای این گیاه بد بو میباشد.
نگهداری :
پس از پایان زمستان زمانی که شروع به رشد میکنند احتیاج به اب بیشتری دارند اما باید مراقب بود تا در معرض بارندگی قرار نگیرنند چون باعث پوسیدگی گیاه میشود . در ماه های تابستان در منماطق خشک بارانهای سنگین را تحمل میکند . بهتر است که در نور فیلتر شده نگهداری شود . در فصل پاییز تا زمانی که درجه هوا از 5 کمتر نشد آن را در خارج از منزل نگهداری کنید.
ازدیاد : ساده ترین روش تکثیر آن قلمه میباشد. بهتر است قلمه یک روز بیرون از خاک باقی بماند تا خشک شود و سپس اقدام به کاشت آن نمایید .خاک مناسب بستر کشت کمپوست و شن ریزه به مقدار مساوی میباشد.
به محض مشاهده آفت و خرابی ساقه ها ساقه مذبور را قطع و از گیاه جدا کرده تا بیماری به سایر نقاط انتقال نیابد .
انواع استاپلیا
Stapelia leendertziae forma cristata
Stapelia grandiflora
Stapelia gigantea
(Syn: Stapelia nobilis)
Stapelia flavopurpurea
Stapelia obducta
Stapelia divaricata
Stapelia hirsuta
Orbea variegata
«استاپلیا»ها فاقد برگ است. ساقه های چهار گوش آنها که درهم فشرده است غالباً دارای خطوط و لکه های ارغوانی رنگ است.گل های آنها که در پایین ساقه ها می روید شبیه ستاره دریایی و به رنگ های زرد یا قهوه ای یا ارغوانی بر حسب نوع گیاهست. ولی بوی خوشی ندارد. «استاپلیا واریگاتا» که متداول ترین این گیاهان است دارای ساقه هایی به رنگ سبز مایل به خاکستری و گلهای زرد با لکه های قرمز است.
این گیاهان که زادگاهشان آفریقای جنوبی است سیستم ریشه دوانی پیشرفته ای ندارد و می توان آنها را در ظرف های کم عمق نیز کاشت. گلدان آنها را فقط هر دو سال یک بار تعویض می کنند و خاک مناسب برای آنها مخلوطی از خاک باغچه همراه با مختصری خاک برگ و تورب است. ضمناً گلدان آنها باید کاملاً زهکشی شود. در زمستان حرارتی برابر 10درجه سانتیگراد برای آنها کافیست.
